تغییرات عجیب در حس بویایی و اشتهای افراد پس از مصرف سمگلوتید
سمگلوتید یک داروی شناختهشده در دنیای پزشکی است که عمدتاً برای کنترل
دیابت نوع ۲ و کاهش وزن مورد استفاده قرار میگیرد. با گسترش مصرف این دارو در میان جامعه، گزارشهایی از کاربران دریافت شده که نشان میدهد مصرف سمگلوتید باعث ایجاد تغییراتی جالب از جمله کاهش یا حتی افزایش
حساسیت به بوها و تغییر اشتها شده است. در این مقاله، نگاهی دقیقتر به این واکنشهای بدن نسبت به Semaglutide خواهیم داشت و مکانیسمهایی که در پس این تأثیرات قرار دارند را بررسی خواهیم کرد.
سمگلوتید و نقش آن در کنترل اشتها
سمگلوتید نوعی آگونیست گیرندههای GLP-1 (پپتید شبه گلوکاگون-۱) است. این نوع داروها با شبیهسازی عملکرد طبیعی GLP-1 در بدن، سیگنالهایی را به مغز ارسال میکنند که منجر به احساس سیری و در نتیجه کاهش اشتها میشوند. هدف اصلی این مکانیسم کمک به مدیریت وزن و کاهش قند خون است، اما اخیراً رابطهی غیرمنتظرهای بین استفاده از این دارو و تغییرات غیرمعمول در
حس بویایی و طعم دیده میشود.
تجربههای واقعی از مصرفکنندگان: وقتی جهان بوی دیگری دارد
کاربران متعددی از جمله کسانی که برای کاهش وزن به مصرف سمگلوتید روی آوردهاند، عنوان کردهاند که پس از چند هفته مصرف این دارو، غذاهایی که قبلاً مورد علاقهشان بوده، اکنون دیگر جذابیتی برایشان ندارد یا حتی
بوی ناخوشایندی به نظر میرسند. برخی از مصرفکنندگان حتی نسبت به بوی غذاهای خاص، حساسیتی بیش از حد تجربه کردهاند که باعث تهوع یا بیمیلی نسبت به آن غذا شده است.
یکی از کاربران گفته است: “مدت کوتاهی پس از شروع درمان با سمگلوتید، متوجه شدم که بوی قهوهای که همیشه دوست داشتم، حالا برایم غیرقابل تحمل شده و باعث حالت تهوع میشود.”
پیوند میان حس بویایی و احساس گرسنگی
برای درک بهتر این تأثیرها، لازم است بدانیم که حس
بویایی و
احساس گرسنگی در مغز با یکدیگر ارتباط دارند. وقتی بویی خوشایند از غذایی به مشام میرسد، مغز سیگنالهایی دریافت میکند که اشتها را تحریک میکند. اما اگر یک دارو همانند سمگلوتید عملکرد مغز را در ناحیههای مرتبط با این سیگنالها تغییر دهد، در نتیجه ممکن است بوی غذاهای مشخص برای فرد آزاردهنده شود یا اشتهای او به کلی تغییر کند.
جالب اینکه ساختار مغز مسئول پردازش بو و طعم، در کنار نواحی کنترل احساس گرسنگی واقع شده است. همین تلاقی عملکردی، میتواند دلیل اصلی این تجربههای منحصر به فرد پس از مصرف سمگلوتید باشد.
اطلاعات بیشتر درباره حس بویایی
دلایل علمی تغییر حس بویایی بعد از مصرف سمگلوتید
علاوه بر تجربیات فردی، دانشمندان نیز در تلاشاند تا عملکرد دقیق این پدیده را بشناسند. مطالعات نشان میدهد که مصرف
آگونیستهای گیرنده GLP-1 میتواند فعالیت نورونی در مغز را تحت تأثیر قرار دهد و در نتیجه، ادراک افراد نسبت به طعم و بوی غذا دگرگون شود.
در همین راستا، برخی تحقیقات پیشنهاد میکنند که داروهای مشابه semaglutide میتوانند موجب کاهش جذابیت غذاهای بسیار چرب یا شیرین شوند—چیزی که برای
کاهش وزن بسیار مفید است، هرچند ممکن است با تغییراتی ناخوشایند در تجربه فردی همراه باشد.
آیا تغییر در حس بویایی خطرناک است؟
باید گفت که این تغییرات معمولاً موقتی، بیخطر و بخشی از
واکنش بدن به دارو هستند. با این حال، اگر تغییرات منجر به بیمیلی شدید غذایی، کاهش وزن بیش از حد یا
حالت تهوع مزمن شوند، بهتر است با پزشک مشورت شود. آگاهی از این اثرات جانبی میتواند در تصمیمگیری آگاهانه کمک کند، بهویژه برای افرادی که صرفاً برای لاغری به دنبال مصرف سمگلوتید هستند.
واکنش روانی و احساسی به تغییر حس بویایی
تغییراتی که سمگلوتید در سیستم بویایی ایجاد میکند، میتواند فراتر از جسم باشد و
واکنش روانی نیز در پی داشته باشد. برای مثال، افرادی که برای چندین سال یا حتی یک عمر با عطر و طعم مشخصی احساس آسایش میکردند، حالا با تغییر این تجربیات احساس بیگانگی یا اختلال در روتین خود دارند.
یکی از افراد در شبکههای اجتماعی اظهار داشته بود که: “بو کردن بوی نان تازه صبحگاهی برایم مثل تسلی و آرامش بود، اما حالا حسش باعث سرگیجه میشود.”
نتیجهگیری: آیا باید نگران باشیم؟
در نهایت، باید گفت که اثرات جانبی مانند تغییر در حس بویایی جزئی از سازگاری بدن با یک داروی قدرتمند مانند سمگلوتید است. این واکنشها نه تنها میتوانند در
کاهش میل به پرخوری موثر باشند، بلکه بخشی از فرآیند طبیعی بدن برای تطبیق با این دارو هستند.
اگرچه شاید این تغییرات در ابتدا کمی ناخوشایند به نظر برسند، اما با پیگیری صحیح توسط پزشک، میتوان اطمینان حاصل کرد که بدن در مسیر مناسبی قرار دارد. در صورتی که تجربهای مشابه دارید، مشورت با متخصص تغذیه یا پزشک معالج میتواند راهگشا باشد.
برای آشنایی با جدیدترین متدهای رنگ و لایت و ترکیب رنگ ها با
سمیرا پارسا همراه باشید